Als je een hechte band hebt met je dier communiceer je ongetwijfeld al regelmatig met elkaar.
Dit heb je niet altijd in de gaten.
Vaak zal je denken dat de gedachte die je opvangt je eigen gedachten zijn omdat het zo natuurlijk aanvoelt.
Je denkt opeens: volgens mij is de waterbak leeg..je gaat kijken en dat blijkt dan zo te zijn.
Is dit je eigen gedachte of heeft het dier deze gedachte naar je toegezonden?
Is het je het niet regelmatig voorgekomen dat je net aan iemand denkt en een seconde later belt deze persoon je op?
Eigenlijk is telepathie een alledaagse en gewone handeling.
Het is niets anders dan je gedachten delen met andere levende wezens. Iedere vorm van communicatie is ook telepathisch.
Intuïtie is niet een “gave” die voor weinige mensen is weggelegd maar een aangeboren gave, die iedereen weer kan leren.
Het is als het ware een spier die getraind moet worden. Kinderen hebben de gave om met dieren te communiceren van nature, maar hoe ouder zij worden hoe meer deze intuïtie op de achtergrond raakt. Meestal op het moment dat kinderen leren schrijven worden hun intuïtieve momenten steeds minder. De linker hersenhelft wordt dan steeds meer gebruikt. Ook uit onderzoeken blijkt dat er in het verleden, toen er nog niet zoveel geschreven communicatie plaats vond, mensen veel meer intuïtief en telepathisch met andere levende wezens communiceerde.
Dieren hebben een zeer complexe gevoelswereld en via deze intuïtieve waarneming kunnen wij hun wereld binnentreden.
Telepathie kun je zien als helderziendheid in het hier en nu.